Kekemelikte Bilimsel Olmayan Usullere Dikkat!

Biruni Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Lisan ve Konuşma Terapisi Kısmı Öğretim Üyesi Dr. Çağdaş Karsan, kekemeliğin, ferdî farklılıklar gösteren ve uzun vadeli takip gerektiren bir süreç olduğunu, bilimsel olmayan metotların kalıcı tahlil sunmayacağını belirtti.

Üniversiteden yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen Karsan, çoklukla 2 ila 5 yaş aralığında ortaya çıkan kekemeliğin, erkek çocuklarda 3-4 kat daha fazla görüldüğünü aktardı.

Karsan, “Kesin nedeni bilinmemekle birlikte, genetik, çevresel ve ruhsal faktörlerin bir ortaya gelmesiyle ortaya çıktığı düşünülmektedir. Genetik yatkınlık, kekemelik riskini yüzde 50 ila 80 artırmaktadır.” tabirlerini kullandı.

Ailede kekemelik hikayesi bulunan bireylerde riskin daha yüksek olduğuna dikkati çeken Karsan, süratli konuşma baskısı, gerilimli ömür olayları ve aile içi irtibat stilinin da sorunu tetikleyebileceğini kaydetti.

Kekemeliğin birtakım durumlarda resen azalabileceğini vurgulayan Karsan, “Özellikle birinci yıl içinde besbelli bir azalma varsa, bu olumlu bir göstergedir. Lakin her durumda bir lisan ve konuşma terapistinin süreci takip etmesi gerekir.” değerlendirmesinde bulundu.

Karsan, kekemeliğin gelişimsel, nörojenik ve psikojenik olmak üzere üç ana çeşidi bulunduğunu, en yaygın görülenin gelişimsel kekemelik olduğunu belirtti.

Tedavi yaklaşımının kekemelik çeşidine nazaran değiştiğini vurgulayan Karsan, nörojenik kekemeliğin nörolojik rehabilitasyon, psikojenik kekemeliğin ise psikoterapi gerektirdiğini anlattı.

Karsan, birtakım kurum ve şahısların kekemelik için “hızlı çözüm” vadettiğine işaret ederek, “Bu çeşit prosedürlerin bilimsel desteği bulunmamaktadır. Kekemelik ferdi farklılıklar gösteren ve uzun vadeli takip gerektiren bir süreçtir. Bilimsel olmayan yollar kalıcı tahlil sunmaz, süreksiz rahatlama sağlayabilir.” bilgisini verdi.

“Akran zorbalığı kekemelik yaşayan çocukların konuşmadan kaçınmasına neden olabilir”

Akran zorbalığının kekemelik yaşayan çocuklar üzerindeki tesirlerine de değinen Karsan, bu durumun çocukların öz itimadını zedelediğini ve konuşmadan kaçınma davranışına yol açabileceğini vurguladı.

Karsan, “Böyle durumlarda ruhsal takviye, bilhassa bilişsel davranışçı terapi ve kabul-kararlılık terapisi üzere usuller kıymetli rol oynar.” sözünü kullandı.

Karsan, lisan ve konuşma terapistinin kekemelik tedavisindeki merkezi rolüne dikkati çekerek, şunları kaydetti:

“Terapi sürecinde kekemeliğin tipi ve şiddeti kıymetlendirilir, kişiselleştirilmiş teknikler geliştirilir. Aile ve birey bilgilendirilir, gerektiğinde psikolog ve eğitim uzmanlarıyla işbirliği yapılır. Uzun vadeli takip ile bireyin konuşma marifetlerinin korunması sağlanır.”

Kekemelikle gayrette kişisel takviye kadar toplumsal farkındalığın da değer taşıdığını vurgulayan Karsan, öz yardım kümelerinin, şuurlu farkındalık çalışmalarının ve toplumsal dayanak sistemlerinin bireyin ruhsal dayanıklılığını artırabileceğini vurguladı.

About The Author

admin

See author's posts